ลุ่มน้ำนัมมทา จินตนิยายอิงหลักธรรมทางพระพุทธศาสนา โดย สุชีพ ปุญญานุภาพ

จินตนิยายอิงหลักธรรมทางพุทธศาสนา

เทือกเขาวินธัย ทอดยาวจากตะวันออกไปสู่ตะวันตก เป็นประหนึ่งปราการอันสุงตระหง่านที่กั้นเขตแดนอินเดียภาคเหนือกับภาคใต้มาตลอดเวลาพันๆ หมื่นๆปี และคล้ายกับมิตรคู่ใจของเทือกเขาวินธัยนั้น ลำน้ำอันทอดยาวขนานเคียงคู่มาแต่ตะวันออกจดปากอ่าวด้านตะวันตกก็คือมหานทีอันมีนามว่า นัมมทา

นัมมทานทีนี้ไหลไปสู่ตะวันตกจึงไม่เหมือนลำนั้อันมีนามปรากฏในสมัยแห่งสมเด็จพระบรมศาสดาเช่น คงคม ยมุนา อจิรวดี และอื่นๆ ซึ่งแม้จะมีต้นน้ำมาจากทางเหนือ ในที่สุดก็บรรจบกันแล้วไหลวกไปทางปากอ่าวภาคตะวันออก แต่แม้เช่นนั้นนัมทานทีก็เป็นสายธารที่มีประวัติว่า สมัยหนึ่งสมเด็จพระบรมศาสดาได้เคยเสด็จผ่านมา และทรงเหยียบรอยพระบาทไว้บนเนินทราย ทำให้ลำน้ำสายนี้เป็นที่น่าสนใจของสัตบุรุษพุทธศาสนิกชนทั้งหลาย ผู้แม้อยู่ในแดนไกลโพ้น

บัดนี้ เหตุการณ์ในสมัยพระบรมศาสดาได้ผ่านไปแล้วประมาณพันปี จินตนิยายของเราได้เริ่มขึ้นด้วยขออิงอาศัยภูมิประเทศพอเป็นทางดำเนินเนื้อความและคติธรรมดังต่อไปนี้