ลิลิตยวนพ่าย ลิลิตตะเลงพ่าย ลิลิตพระลอ

   หนังสือลิลิต 3 เรื่องนี้จะตัดสินว่าสำนวนเรื่องไหนแต่งดีกว่าหรือเลวกว่ากันนั้นไม่ได้ เพราะแต่งต่างสมัยกัน และกระบวนกลอนที่แต่งก็ต่างกัน เพราะแต่งตามนิยมในสมัยที่แต่งนั้นควรแต่งยกย่องว่าแต่งดีอย่างยอดเยี่ยมทั้ง3 เรื่อง

      ในลิลิต 3 เรื่อง ที่กล่าวมาเรื่องยวนพ่ายกับเรื่องตะเลงพ่ายตัวเรื่องเป็นพงศวดาล การแต่งมีบังคับ เสียเปรียบเรื่องพระลอ ซึ่งเป็นแต่นิทาน ผู้แต่งมีช่องที่จะกล่าวความให้จับใจได้กว้างขวางกว่ากัน เพราะฉะนั้นจึงนับถือกันมาว่าเรื่องพระลอวิเศษกว่าลิลิตเรื่องอื่น ถึงยกย่องเป็นตำรามาแต่โบราณ ครั้นถึงสมัยกรุงรัตนโกสินทร์สมเด็จ กรมพระปรมานุชิตชิโนรส ทรงพระนิพนธ์ลิลิตเรื่องตะเลงพ่ายขึ้น และคนทั้งหลายนับถือว่าแต่งดีอย่างยิ่งอีกเรื่อง 1 ถึงกระนั้นก็ไม่ทำให้ลดความนับถือเรื่องพระลอลงกว่าแต่ก่อน